Togi: Een andere interesse en dus ga ik verkopen...

[scalemaster]

http://cgi.ebay.com/TOGI-ITALY-ALFA-ROM ... 563af710c6

http://cgi.ebay.com/TOGI-ITALY-ALFA-ROM ... 563e80da31


Ik vind ze toch aardig aan de prijs ,maargoed dat is met alle zeldzame dingen.

[togicollector]

Staan al erg lang te koop, komen van een veiling. Deze prijzen zijn niet realistisch, echt veel en veel te hoog. Vooral de Turbo Special, wel in een erg leuke kleur en met doos, is gewoon veel te hoog. €120-130 euro is marktconform, maar ik heb ze wel voor veel minder gekocht (incl. deze doos). De berlina kan het waard zijn mits het een oudere versie is maar zo te zien is het dat niet en dus is ook daar de prijs hoger dan de waarde.
Er zijn aanbieders die blijkbaar bij elke Togi denken iets heel zeldzaams in handen te hebben. Dat de kopers niet gek zijn zie je hier ook: er wordt niet op geboden...

Koen

[Veicolo]

Aan de andere kant: er hoeft natuurlijk maar één "gek" rond te lopen die de vraagprijs biedt en hij is het waard om het zo maar te zeggen. Is net als bij klassieke auto's eigenlijk. Sommige zie je voor prijzen staan waarvan je denkt dat de verkopende partij er helemaal niet vanaf wìl. Maar ook hier geldt weer: er hoeft er maar één te zijn die... juist. Tja, en wat is dan waarde in zo'n geval. Moeilijk hoor, sommige handel.

[togicollector]

Daar heb je gelijk in. Voorlopig is die gek nog niet te vinden lijkt het.

Ach, ik heb een paar jaar geleden 40 euro(!) betaald voor een lege (maar in mint staat) doos van een Togi Giulietta Sprint. Erg veel geld voor een zeldzame doos, maar wel houthoudend karton (wordt bruiner en bruiner en vergaat dus heel langzaamaan). Er zitten Togi's in mijn verzameling waar ik minder voor heb betaald...
De gek inderdaad.

Koen

[jonnoT]

De Carabo is super houd van de lekkere strakke 70's design

[Veicolo]

Ach, ik heb een paar jaar geleden 40 euro(!) betaald voor een lege (maar in mint staat) doos van een Togi Giulietta Sprint...De gek inderdaad.

En dat vertelt hij gewoon met droge ogen mensen! . Tja, ik geloof dat ik het wel begrijpen kan trouwens. Maar zover zou ik nooit gaan... denk ik...

[MarcoAzzurro]

Das nog niks, heb doosjes verkocht zien worden op Ebay voor +100 euro (o.a Politoys, Edil etc).. Vooral Italiaanse en Zwitserse verzamelaars zijn hier erg fanatiek in.
Zo zie ik ook steeds vaker dat verkopers het model en het doosje los aanbieden ipv als set, puur om er meer geld uit te halen.

[togicollector]

Ja helaas hebben we daar mee te maken. Voor Togi geldt dat de (kleine) dozen vrij zeldzaam zijn, alleen al omdat niet alle modellen met die kleine dozen verkocht zijn (er zijn ook kits verkocht in grote dozen en die zijn net als de kleine dozen meestal weggegooid).
Ik heb vorig jaar geboden op een doos van de Duetto (is exact hetzelfde als de doos van de Coda tronca maar er zit een ander stempelafdrukje op...) maar die ging ook ver over de 100 euro en dat is me toch echt te gek.

Een paar jaar geleden werd me een Togi giftset aangeboden door een bevriende Italiaanse verzamelaar. In de doos zaten 3 (mint) Togi's (een Turbo Special, een Corsar en een Alfa 159 Alfetta racer) met en waarde van zo'n 450 euro in het gunstigste geval. De doos moest 900 euro kosten en dus zou ik dan een zeldzame kartonnen doos gekocht hebben voor 450 euro! Ik had die set heel graag aan mijn verzameling toegevoegd maar dat was me toch echt te gortig...

Koen

[Peter Parker]

Worden er misschien replica dozen gemaakt? Bij Dinky is dat een hele markt geworden.

[MarcoAzzurro]

Van merken als Politoys en Mebetoys zijn die ook verkrijgbaar (o.a bij carmodel.net) maar de meeste verzamelaars nemen geen genoegen met een replica en willen vaak het origineel.

[togicollector]

Replicadozen van Togi zijn er niet. Het gaat mij persoonlijk ook om de charme en aantrekkingskracht uit de tijd dat het gemaakt is en die heb ik veel minder bij een replica.

Koen

[togicollector]

Na een lange pauze maar weer eens de draad opgepakt met een van de laatste Togi's onder het figuurlijke vergrootglas: de Giulietta spider.

Na de productieve jaren 60 en '70, waarin het ene model na de andere ontwikkeld werd ging de snelheid er een beetje uit bij Togi. Er waren inmiddels concurrerende modelautomerken ontstaan op de grotere schaal waar Togi in het begin pionier was. De veel goedkopere, want in veel grotere aantallen geproduceerde, Polistil's en Martoys/Bburago's richtten zich op de speelgoedmarkt waar Togi zich langzaamaan en noodgedwongen steeds meer op de verzamelaar richtte, met haar kleine aantallen en inmiddels hoge prijzen voor het handwerk. Na een paar jaar stilte kwam Togi in 1983 uit met de Giulietta spider, waarvan het origineel was uitgebracht in 1955 met een Pininfarina carrosserie, op basis van een iets ingekort Giulietta Sprint (de coupé) onderstel. De auto had een 1300 cc motor. In 1962 werden de Spider en Sprint versies van de Giulietta voorzien van de nieuwe 1,6 liter motor en omgedoopt tot Giulia Sprint en Giulia Spider. Dezelfde Spider dus, met een paar hele kleine optische verschillen die alleen voor de kenner waarneembaar zijn, maar waarbij er een duidelijk opviel: waar eerst een chroomstrip zat over de lengte van de motorkap zat nu een luchthapper in de breedte.

De Giulietta Spider met 1300 blok



En de nagenoeg identieke Giulia Spider met 1600 cc.



De derde en laatste Togi die niet een recent uitgebrachte Alfa Romeo was maar een klassieker. En dus weer een, net als de Lancia Lambda en de Alfa Romeo 1750, echt gericht op verzamelaars en niet zoals in de beginjaren bedoelt als speelgoed voor kinderen. Deze Togi baarde behoorlijk opzien in 1983 en werd echt gezien als een zeer hoogwaardig automodel. En nog steeds voelt het heel kwalitatief aan door het hoge gewicht, het mooie sluitwerk en de vele mooi gemaakte details.
De poster die Togi in deze jaren uitgaf toont foto's met deels op dat moment al uit productie zijnde modelvarianten (er staat nog gewoon een Duetto spider tussen die al lang niet meer gemaakt werd bijvoorbeeld) naast de nieuwe 'klassiekers' en op de achterzijde staat in 4 talen een kort promotie-verhaaltje dat duidelijk maakt dat men zich op een ander publiek richt inmiddels: De eerste zin van de engelse tekstvariant luidt: "Togi invites you to discover the charme of the thirties through a wonderfull collection." Een hele vreemde zin want alleen de Alfa Romeo 1750 was uit die jaren '30 en verder geen enkel ander Togi model. De vraag is dus of Togi een beetje de weg kwijtraakte of dat men in gedachten al een aantal nieuw uit te brengen klassiekers voor ogen had...We zullen het nooit weten.

De 2 versies van de Togi Giulietta Spider (foto Benjan Spiele)



Deze Togi was meer dan voorheen voorzien van prachtige en opvallende details. Togi had al eerder getoond dat het qua ontwikkeling niet stil bleef staan. Zo was de Giulia berlina die begin jaren '60 uitkwam voorzien van 4 (!) te openen portieren en motorkap en kofferklep. Voor die tijd heel bijzonder, zeker in combinatie met de sturende voorwielen en vering. En nog niet zo heel lang voor deze Spider was Togi uitgekomen met de Lancia Lambda met echt werkende schokbrekers en deurkrukken (!)
Met deze Spider was er voor het eerst een Togi waar je de wielen niet kon losdraaien met de bekende sleutel. Dit model had speciaal voor dit model ontwikkelde wielen en verchroomde wieldoppen want de verzamelaar viel niet, zoals een kind dat wel doet, voor dit soort gadgets. Verder had het model vele kleine verchroomde details als deurhandels binnen en buiten, raamslingers (op een apart ingezette deurbekleding), tochtraampjes, ruitenwissers (niet eerder op een Togi aanwezig!), knipperlichtjes, een buitenspiegel, embleem achterop, een gedetailleerd dashboard en nog veel meer. Het spuitgietwerk was van hoge kwaliteit, de deuren, motorkap en kofferklep sloten mooi en met hele kleine kieren. Ook het motorblok had voor het eerst veel meer detail.



Een voor Togi begrippen goed gedetailleerd interieur.



Maar het meest opvallend was misschien wel de materiaalkeuze. Al dat chroom was van...plastic, daar waar dat bij alle Togi's van aluminium (bij de oudste modellen) of verchroomd zamac was (de Lambda had een paar kleine kunststof details inmiddels maar het meeste was nog steeds van metaal). Deze Togi was ook erg zwaar in verhouding tot de eerder uitgebrachte modellen want ook de carrosserie was voor het eerst helemaal van zamac en niet langer van het veel lichtere aluminium dat Togi voorheen gebruikte.

Togi bracht gelijktijdig die 1300 Giulietta spider en die 1600 Giulia Spider uit, maar noemde ze voor het gemak beiden Giulietta.
Het verschil in de modellen was ook nog kleiner dan in het echt. Ze hadden ieder alleen hun eigen motorkap en om het verschil iets meer te accentueren kregen ze achterop een erg eenvoudig stickertje met 1300 of 1600 geplakt (soms werd dat stickertje ook weer net zo makkelijk weggelaten), alsof Togi zichzelf moest overtuigen dat het hier toch echt om twee modellen ging. Het doel was natuurlijk om twee keer zoveel modellen te kunnen verkopen uit dezelfde matrijzen, nodig om de hoge kosten om te zetten in opbrengsten.

De stickertjes achterop. Was het niet een beter idee geweest om verschillende nummerborden te maken?



Je kunt zeggen dat deze Togi Giulietta een stijlbreuk was met het verleden, meer dan de Alfa 1750 of de Lancia Lambda. De (naar mijn mening) heerlijk eenvoudige modellen waar zo goed als geen kunststof aan te vinden was, werden langzaamaan opgevolgd door modellen welke niet alleen veel duurder waren dan een Polistil of Bburago (je kocht voor deze Togi een kleine verzameling Bburago's of Polistil's), maar ook echt weer veel meer te bieden hadden en misschien zelfs wel de veel hogere prijs waard waren. Deze Togi zag er ook zo anders uit door het kunststof chroom en de speciaal ontwikkelde wielen met wieldoppen.

Voor mij is dit, ondanks de geweldige detaillering, zeker niet de favoriete Togi. Het mist die heerlijke eenvoud namelijk en het plastic chroomwerk glimt wel erg hard en plastickerig. Het was een van de laatste tekenen van leven van het modelautomerk met een inmiddels op leeftijd gerakende eigenaar. De ontwikkeling had duidelijk veel meer gekost dan voorheen en hierna zou nog maar één Togi volgen (de 164, na 7 jaar wachten kwam deze laatste Togi compleet onverwachts uit in 1990, een model dat qua detaillering weer veel meer op een Polistil leek) voordat het definitief gedaan was. Maar men had nog wel even een visitekaartje afgegeven van zijn kunnen en nestelde zich na de Alfa Romeo 1750 van 1933 en de Lancia Lambda van 1922 met deze oude Spider steviger op eenzame hoogte boven de bekende merken, op een positie waar weinig echte concurrentie was. En dat gold niet alleen voor de detaillering maar dus ook voor de prijs van het model dat destijds al boven de 200 gulden(!) lag. En daarmee had Togi een te kleine schare fans om echt te kunnen overleven. Want hoewel de modellen weer verder waren in ontwikkeling en detaillering dan ooit tevoren was het bedrijfje Togi nog altijd even kleinschalig als in de beginjaren en werd nog steeds alles door een paar mensen met de hand ontbraamt, bijgevijld, gespoten en gemonteerd. Hoewel dus de productie- en loonkosten inmiddels behoorlijk gestegen waren werden er nog steeds dezelfde kleine aantallen modellen geproduceerd...

De Spiders in de laatste Togi brochure. Ook de Nederlandse Togi distributeur Hobbimex had deze brochures die helemaal in het Italiaans zijn.
Bovenaan op de foto de kitvariant, een kwestie van in elkaar schroeven met de bijgeleverde schroevendraaier en klaar. Bij de modellen op de foto ontbreken de stickertjes achterop.



Tegenwoordig is Togi eigendom van een nieuwe eigenaar die dit als een vorm van hobbyisme er bij doet en helaas niet het Alfa Romeo hart heeft wat de oprichter van Togi wel had. Er worden nu fantasie-versies uitgebracht die er vroeger zeker nooit gekomen waren. Hij realiseerde zich echter wel dat de prijzen voor zijn modellen een beetje normale omzet in de weg zaten en daarom heeft hij een aantal jaren geleden besloten om niet langer via La Mini Miniera (Italiaanse distributeur) te verkopen maar de verkoop rechtstreeks via de Togi site zelf ter hand te nemen om daarmeee de prijzen een stuk naar beneden te kunnen brengen. De Giulietta spider is nog helemaal identiek aan de Togi van 1983 en kost ook nog steeds een serieus fors bedrag al is dat nu wel een stuk minder hoog dan destijds.
Voor de verzamelaar die niet zoveel met Togi heeft maar des te meer met Alfa Romeo, en dat zijn de meesten, is er inmiddels voor hetzelfde geld een mooier alternatief in de vorm van de 1:18 AutoArt Spider. Het is maar de vraag of het oude Togi met deze dure modellen wel had kunnen overleven. Maar aan de andere kant: men heeft bij Togi steeds weer getoond innovatief te zijn en wellicht had men wel weer een andere weg ingeslagen, een positionering gezocht waar echte concurrentie niet aanwezig was. Het huidige Togi staat qua ontwikkeling helemaal stil en moet het inmiddels helemaal hebben van de verzamelaar die voor de charme van lang geleden gaat en die doelgroep is niet zo erg groot. Het totaal ontbreken van communicatie betekent ook al geen grote omzetten. Mooie ideeën zoals het opnieuw uitbrengen van de Giulia berlina zijn dan ook, zelfs na zo'n 10 jaar tijd, nog niet gerealiseerd.

In 1992 (drie jaar voor Togi stopte en verkocht werd aan de nieuwe eigenaar) was de prijs-kwaliteitverhouding van Togi wel 'een beetje' uit balans... Een scan uit een Alfa Romeo accesoires brochure van dat jaar, want daar stonden ook Togi's in. Zie ook de enorme prijzen voor de hele vroege en erg simpele Togi's zoals de 159, een model dat de concurrentie met een Polistil niet eens aankon.



Koen

[tom]

Erg goed verhaal weer, blij dat je de draad weer hebt opgepakt. Leuk om niet alleen over het model maar ook over de fabrikant en de concurrentie te lezen. Een brede blik die aangeeft voor mij dat je een echte modellenliefhebber bent, niet alleen iemand die modellen koopt omdat-ie de 1:1 mooi vindt. Met veel plezier gelezen!

[togicollector]

Bedankt voor het compliment, Tom. Ik verzamel inderdaad Togi en niet zozeer de Alfa Romeo's en de Lancia (al ben ik wel degelijk een echte Italiaanse-auto liefhebber). De mistiek die daar omheen zit, de folders met foto's van prototypes, de dozen... en vooral de jacht op de historie zijn voor mij veel interessanter.

Koen

[Veicolo]

Ik sluit me helemaal bij de reactie van tom aan! Niets aan toe te voegen behalve dan dat ik de modellen van Togi door dit topic steeds meer ga leren "kennen" alhoewel ik er nog nooit eentje in handen heb gehad gek genoeg. Toch denk ik dat ik kan zeggen dat ik ze nu wel zou kunnen herkennen op een tafel vol modelletjes. Ga zo door dus Koen.