Exoto Lotus 72D, Dave Charlton. In 1972 heeft Dave Charlton deze ex-fabriek Lotus 72, voor zover je toen kon spreken over ex-fabrieks bolides, ingezet tijdens 4 races. In het seizoen van 1971 was hij uitgevoerd in Gold-Leaf sponsoring, zoals 3 van mijn Lotus 49B's. Voor de 4 races in 1972, was echter de overstap gemaakt richting het Lucky Strike Racing-team en kwam hij dus in deze wit-rode livery ten tonele. Dit model heeft deelgenomen aan de Britse Grand Prix op Brands Hatch. Hoewel Dave moeite had met kwalificeren door technische problemen, wist hij toch een startplek te veroveren. Vanaf de 24e plek heeft hij echter nooit iets moois kunnen doen en heeft de race dan ook vroegtijdig moeten verlaten vanwege versnellingsbakproblemen.
De Lucky Strike Lotus 72D:
Samen met Ronnie Peterson's John Player's Special fabrieks Lotus 72D:
Samen met Ediie Keizan's Lucky Strike Tyrrell 003:
Dan ook nog de Tyrrell 003. Ondertussen mijn derde model van deze legendarische wagen, mis ik toch nog een significant onderdeel van de rijke Tyrrell-historie: een Jackie Stewart versie! Ik heb nu twee maal een Francois Cevert en één maal een Eddie Keizan in de vitrine staan. De Tyrrell 003 is in mijn ogen een schitterende bolide, mooie lijnen en natuurlijk dat mooie Tyrrell-blauw! Behalve op de Lucky Strike versie dan, dat is weer het wit-rode wat ook de Lotus 72D van Dave Charlton heeft. Startnummer 9, het laatste model in de reeks, is de versie waarmee Cevert in 1973 de Amerikaanse GP heeft gewonnen, met startnummer 12 heeft hij in hetzelfde jaar deelgenomen aan de Canadese GP. Eddie Keizan werd, officieel met een Tyrrell 004 wat een licht doorontwikkelde 003 was maar toen al achterhaald, niet geclassificeerd. Hij finishte 13e met 12!!! rondes achterstand op Jackie Stewart in een, ahum, Tyrrell!
De Francois Cevert #9:
Samen met de #12:
De #9 en #12 samen met Eddie Keizan's Tyrrell 004:
Thats it for now, comment is uiteraard welkom!
Mvgr, NEMO
. 
