Zoals eerder aangekondigd, wordt deze update een remake van de Oldsmobile 442-update van p.
11 van mijn topic.
Het betrof een rijtje 442's, van 1970 t/m 1972. Ik hoopte toen ooit een trio wagens van Lane Exact Detail bijeen te
krijgen. ACME, de fabrikant die deze Oldsmobile-modellen nieuw leven inblies (door gebruik te maken van de oude
mallen van Exact Detail), levert vooralsnog puik werk, met erg mooie kleurencombinaties. Desondanks had ik toch
steeds het gevoel een "Ersatz" Lane-model in handen te hebben. Vandaag heb ik eindelijk m'n gedroomde Lane-trio
in de vitrine staan. Dit wil echter niet zeggen dat je m'n ACME-modellen in het verkoopgedeelte van dit forum zult
terugvinden! Ze zorgen voor een in mijn ogen logische aanvulling van het Exact Detail-gamma. Als ik ze al weg zou
doen, zou dat uit plaatsgebrek zijn. Ik heb 'n eigen kamer voor deze hobby, die ik naar hartenlust vol kan stouwen,
maar het hoeft er zeker niet uit te zien als de Cadeau & Verzamelwinkel in Alkmaar (hoewel ik dergelijke winkels
maar wat graag een bezoekje breng). De Exact Detail-auto's genieten sowieso m'n voorkeur.
Ik stel jullie dus graag volgende modellen voor :
1) 1970 Oldsmobile 442 W-30 (
1 of 1500), in de kleur "Rallye red" (oogt een beetje oranje)
2) 1971 Oldsmobile 442 W-30 (
1 of 1500), in de kleur "Bittersweet orange metallic" (beetje bruinachtig)
3) 1972 Oldsmobile Cutlass 442 (
1 of 996), in de kleur "Viking blue metallic"
Even ter verduidelijking : 442 stond voor 4 versnellingen, 4 carburatoren & 2 uitlaten.
Deze auto was een waar hoofdtoonbeeld van het Muscle Car-tijdperk. In 1970 zag General Motors af van alle beperkingen
qua motorgrootte & prestaties, en al hun divisies kwamen met kolossale "Big Block" motoren in hun populaire achterwiel-
aangedreven wagens (GM's zogenaamde A-platform).
1970 was tevens het laatste jaar dat GM's motoren gekenmerkt werden door hoge compressieverhoudingen, die verkregen
werden door gelode brandstof. Dit was brandstof met een hoog octaangehalte, én met een grotere, schadelijke uitstoot.
Meer octaan zorgde immers voor meer paardenkrachten.
Onder de motorkap lag Oldsmobiles befaamde, machtige (en speciaal voor gelode benzine ontworpen) Rocket V8-motor,
de 455 C.I., die omwille van verzekeringsredenen behoudens geschat werd op 370 pk. In werkelijkheid zal dit beduidend
minder geweest zijn.
Het luchtfilter bevatte een grote klep, die zich opende telkens het gaspedaal werd ingeduwd. Zo werd er onmiddellijk
koele lucht, via de sleuven vooraan de motorkap, aan de motor gegeven.
Zoals je op bovenstaand plaatje kunt zien, zijn de binnenspatborden rood. Deze waren van plastiek, en eigen aan het
W-30 optiepakket. De eerder genoemde motor vormde het hart van dit optiepakket, kortom, de W-30 was volgens de
liefhebbers het echte werk.
Om de prestaties te verbeteren, en het gewicht te reduceren, had men de motorkap van glasvezel gemaakt, en het
inlaatspruitstuk van aluminium (zeer sterk & licht in gewicht).
De wagen stond tevens bekend om z'n indrukwekkende acceleratievermogen, en z'n eveneens vloeiend bochtenwerk.
Dit was toen een zeldzame combinatie.
Het model van 1970 kon je vooraan herkennen aan de grille met zilveren verticale spijlen, en koplampen met zilveren
omranding. Luxe stond hoog in vaandel, getuige de chromen bumpers.
Eigen aan de 442 waren de strepen op de motorkap, alsook die aan de zijkant. Ik vind 't alleszins een geweldig detail.
Achteraan kon je de wagen herkennen aan de dubbele verticale achterlichten. Een ander erg opvallend detail waren
de dubbele trompetvormige, verchroomde uitlaatuiteinden (chroom = luxe).
Na de erg gunstige jaren '68 en '69 waren de productiecijfers voor 1970 historisch laag, omwille van de torenhoge
verzekeringskosten. De 442 W-30 daarentegen haalde het recordaantal van 3100 geproduceerde wagens met dat
pakket. De W-30 was ook als convertible verkrijgbaar (die heb ik ook in de vitrine staan).
1971 was eigenlijk het laatste jaar van de ware spierballenauto's. De Amerikaanse wetgeving eiste immers dat
vanaf dan alle wagens op ongelode benzine moesten rijden. Ongelood betekende een minder octaangehalte,
minder octaan betekende minder uitstoot, maar vooral minder pk's.
1971 was ook het laatste jaar voor de 442 als opzichzelfstaand model. Het W-30 optiepakket kon wel opnieuw
besteld worden, met de nog steeds vermaarde "Big Block" 455 C.I. Rocket V8-motor, goed voor 350 pk.
Ondanks de wat afgezwakte prestaties, waren deze nog steeds erg indrukwekkend. De motor was nog steeds
hét paradepaardje van deze auto.
De wagen had vooraan nu een volledig zwarte grille (incl. zwart rooster), met zilveren omranding. Daarin
onderscheidde ie zich met z'n voorganger. De koplampen met zilveren omranding bleven behouden.
Ook de aankleding van het exterieur bleef behouden, met dezelfde "striping" op de zijkant en motorkap.
De wagen had nu dubbele horizontale achterlichten. De dubbele trompetvormige, verchroomde uitlaat-
uiteinden bleven evengoed bewaard.
De trend van dalende verkoopcijfers zette zich verder in 1971. Er werden nog wel 7589 442's verkocht,
maar slechts 920 (810 coupés & 110 cabrio's) waren W-30's. Het jaar voordien waren dat er nog 3100!
In 1972 was de 442 niet langer een opzichzelfstaand model, maar een optiepakket voor de Cutlass (wat
maakt dat de wagen voluit Oldsmobile Cutlass 442 heet), zoals dat voor het laatst het geval was in het
jaar 1968. Het model was één der laatste Muscle Cars die Oldsmobile op de markt bracht.
De koeling kwam nu van 2 roosters in de motorkap, i.p.v. de vertrouwde combinatie met de luchtfilter-
klep & de luchtinlaten vooraan de motorkap.
Deze Cutlass 442 was uitgerust met de W-29 optie, met onder de kap een 350-motor die 180 pk leverde.
De wagen kon nog steeds besteld worden met het W-30 optiepakket. Dat stelde, i.v.m. de voorgaande
jaren wel minder voor. De "Big Block" 455 C.I. Rocket V8 was ook nog altijd leverbaar, maar die leverde
"slechts" 300 pk.
Slechts 7% van alle verkochte Cutlass 442-modellen waren met deze motor uitgerust, vanwege de eerder
genoemde verzekeringskosten die nu echt de pan uit rezen. De overige 93% van de kopers koos dus voor
de "goedkopere" W-29 optie.
De voorkant typeerde zich door een zilveren grille (incl. zilveren rooster), met koplampen met zwarte
oogschaduw.
In vergelijking met z'n W-30 voorgangers had de W-29 andere striping. De strepen op de motorkap waren
verdwenen. De zijdelingse streep was nu wat dunner gemaakt.
De dubbele horizontale achterlichten bestonden nu uit 3 secties. De uitlaten bleven wederom bewaard.
Door het wegvallen van de spoiler springt het chroom wat mij betreft nog extra in de verf.
Ondanks alle veranderingen qua motoren en opties, stegen de verkoopcijfers met zowat 30% i.v.m. het
model van 1971.
Nog enkele foto's om deze uitgebreide update wat extra cachet te geven
.
Dat was ie weer. Veel leesplezier, en tot de volgende update
.