Sven's collectie presents : 1964-2014, 50 years of Hemi

[Mr. Dj M.]

De volgende belooft er één te worden met extra veel pk's .

Ik zie ze van mijn scherm af trappelen

[Svenson1983]

Tijd voor weer een nieuwe update. De wagen die ik jullie ga voorstellen, werd aangekondigd als een wagen uit de
top-5 van de snelste Muscle Cars. Het betreft de 1970 Chevrolet Chevelle SS 454 LS6 (Lane Exact Detail, 1 of 1998).
Deze Chevelle belichaamt de historie van de Muscle Car, en wordt door de vele liefhebbers vereerd als de grootste
Chevelle aller tijden, en een waar icoon uit het Muscle Car-tijdperk. Het "Cranberry" rode kleurtje staat de wagen
geweldig.




Met dit model uit de 2de generatie (1968 t/m 1972), ging Chevrolet zich mengen in de strijd om de paardenkrachten.
De krachtige 454 C.I. "Big Block" V8-motor, waarmee deze Chevelle was uitgerust, was dan ook goed voor 450 pk.


Al deze pk's kwamen mede tot stand door de "Cowl Induction"-motorkap. Die bestond namelijk uit 'n speciale klep, die
zich bij plankgas opende, waardoor er direct frisse lucht naar de carburator kon stromen. Meer frisse lucht zorgde voor
een snellere verbranding, wat voor meer pk's zorgde. Met dit beest deed je de 1/4 mile in een kleine 13 seconden.


De wagen had dezelfde Fastback-lijn als z'n voorgangers uit '68 & '69.



De voorkant kenmerkte zich door 2 paar individuele koplampen, en een zwarte grille (met het Super Sport-embleem) in
V-vorm. De zwarte grille was trouwens eigen aan de Super Sport-modellen.


De achterkant kenmerkte zich door het zwarte "stootkussen" tussen de achterlichten, alsook de standaard chromen
uitlaten.


De "LS6" was een optiepakket, waar slechts 4475 wagens mee uitgerust waren (zo had je ook het LS5-optiepakket,
waarbij je eveneens beschikking had over een 454 C.I. V8-motor, die "slechts" over 360 paarden beschikte).


De Chevelle was voorzien van de zogenaamde 5-spaaks Magnum 500-wielen (waarmee o.a. de 1969 Ford Mustang
Boss 302 & de 1969 Dodge Charger R/T ook veelal waren uitgerust).


Nog enkele foto's van de wagen die algemeen beschouwd wordt als hét hoogtepunt van de Chevy Chevelle-lijn.



De volgende update wordt er één uit de MOPAR-stal. Ik hoop deze update volgend weekend door te voeren .

[Peter Parker]

Mooie presentatie van een dikke Chevelle. Fraai!

[MitsuGalant]

Mooie Chevelle, fraai detail: die gordel!
En leuk om te zien dat die wagens van toen van die mini velgen hadden met ballon banden, tegenwoordig is de velg zowat groter als de auto.
Goeie aanwinst!

[Ferrarifan]

Dikke Chevelle, mooi afgewerkt met twee zwarte lijnen

[Svenson1983]

En leuk om te zien dat die wagens van toen van die mini velgen hadden met ballon banden, tegenwoordig is de velg zowat groter als de auto.

Helemaal mee eens .

Die ballonbanden waren nodig om alle pk's feilloos over te brengen op de weg.
Daarvoor moest het raakvlak tussen band & weg zo groot mogelijk zijn.

Meestal als zo'n wagen vandaag gerestaureerd wordt, krijgt ie van die reuzenvelgen.
Het mag er allemaal fraai uitzien, maar ik vind er niks aan. Ik hou van authenticiteit .

[schuifelhoofd]

Ik heb een Ertl Baldwin, en een Autoworld, en ben er reuze tevreden mee.
Maar als je dan zo'n Lane bekijkt....tja, dan weet je weer hoe mooi deze modellen echt kunnen zijn

Weer een mooie aanwinst Sven

[Svenson1983]

Tijd voor de beloofde MOPAR-update; een wagen waar ik best fier op ben, en blij er één in de collectie te mogen hebben.
Het betreft de heldergroene 1969 Dodge Charger R/T 440-4 Magnum (ERTL Authentics/Supercar Collectibles, 1 of 504).



In tijden van oorlog (Vietnam) en economische crisis, zochten de mensen afleiding in allerhande dingen. Seks, drugs, rock 'n roll,
én snelle wagens. Op dit laatste speelden de grote autoproducenten General Motors, Ford & Chrysler gretig in, in hun oorlog naar
prestaties. Deze Charger van de 2de generatie (1968 t/m 1970) wordt beschouwd als de mooiste auto die de Chrysler Corporation
ooit gebouwd heeft, en überhaupt één der mooiste Muscle Cars uit de jaren 60. Vanaf 1968 kreeg de wagen namelijk een volledig
hertekende carrosserie. Het model sloeg aan, en de vraag naar Chargers verzesvoudigde meteen.





De 440 V8-motor is (logischerwijze) genoemd naar een handvuurwapen met erg groot kaliber, de Magnum, en leverde meer dan
genoeg pk's (375) om deze bijna 5,3 meter lange & meer dan 1,6 ton wegende wagen in bedwang te houden. De wagen had ook
een enorm acceleratievermogen, en ging van 0 naar 100 km/u in 5 seconden, maar was door z'n onderstel met starre achteras
desondanks zeer moeilijk te bedwingen.


Kenmerkend voor de Charger waren de koplampen, die zich achter de grille bevonden, en naar buiten konden worden gedraaid.



De voorkant kenmerkte zich ook door de gedurfde stompe neus.


De achterkant kenmerkte zich door de enkele, witte "bumblebee" streep, en door de horizontale hockeystickvormige achterlichten
(bij het model van '68 waren deze rond). R/T staat voor Road & Track, dat duidt dat de wagen zich zowel op de openbare weg als
op het circuit thuis voelde.


Dit model was uitgerust met de gekende 5-spaaks Magnum 500-wielen.


Let ook op de stevig uitgeklopte spatborden, waardoor ie echte power uitstraalde.



De wagens van Dodge kregen de bijnaam "Scat Pack". Hiertoe behoorden alle high-performance modellen die Dodge in die tijd
uitbracht, zoals naast de Charger, ook de Coronet, de Dart en de Super Bee. De almaar strenger wordende normen in de strijd
tegen milieuvervuiling zouden later de doodsteek betekenen voor dit soort automobielen. De Charger (= Engels voor strijdros)
belichaamde alles wat een Muscle Car uit dat tijdperk moest hebben, getuige ook de 89.000 stuks die van dit model van de
assemblageband rolden.





Ik vind de combinatie groene carrosserie/wit interieur ronduit GEWELDIG. Op pagina 9 van m'n topic kan je de voorganger van
dit ros bekijken/bewonderen. Vast & zeker een geweldige wagen, de "First Generation" Charger van '66, maar je begrijpt wel
meteen waarom deze nieuwe 2de generatie Chargers insloeg als een bom. De modellen van de 3de generatie deden het weer
een pak minder goed, maar da's voor een andere keer.

Tot de volgende update .

[Mr. Dj M.]

Ja greenie is gaaf!
Ben het met de die kleurencombi helemaal met je eens! mooie stukjes ook weer!

[schuifelhoofd]

Kleurencombo is super ! Al is dat wit op de achterbank misschien niet zo heel handig voor dat "seks" gedeelte

[Svenson1983]

Al is dat wit op de achterbank misschien niet zo heel handig voor dat "seks" gedeelte

Er zullen best veel kindjes gemaakt zijn in zo'n wagens (of alleszins veel voor geoefend ).

[Shumi91]

Hele toffe collectie! De fastback modellen van autoart is wel mijn favo. Complimenten voor de foto's, erg uitgebreid en gedetailleerd

[Svenson1983]

De fastback modellen van autoart is wel mijn favo. Complimenten voor de foto's, erg uitgebreid en gedetailleerd

Thanks, altijd leuk zulke toffe reacties .

Van de gehele collectie liggen de AUTOart-Mustangs me het meest na aan het hart.
Ik moet maar eens wat tijd vrijmaken om foto's te posten van het trio tesamen .

Grtz

[Svenson1983]

LeMans is het antwoord op de vraag; meer bepaald de LeMans Sport convertible uit 1972 (GMP, 1 of 1000).
De wagen is gespoten in metalliek "Revere silver". Een erg mooi kleurtje als je ’t mij vraagt, zeker met de
zwarte accenten. Achter dit model schuilt een heel interessant verhaal...




Begin jaren '70 bereikte de oliecrisis haar hoogtepunt. De verstrengde milieunormen qua uitstoot, en oplopende
benzineprijzen, noopten General Motors (waartoe Pontiac behoorde) om flink te snijden in de productie van hun
benzine slurpende modellen.
Deze crisis spiegelde zich ook af op de verzekeringsmaatschappijen, die de Muscle Car bezitters noodgedwongen
buitensporige rekeningen voorschotelden. In combinatie met de duurdere benzine, werd het bezitten van een
Muscle Car dus een kostelijke bezigheid.



Tot overmaat van ramp voor de GTO-liefhebbers, was de geliefde GTO in 1972 niet beschikbaar als cabriolet,
wegens te hoge verzekeringskosten. De oplossing was simpel, namelijk de LeMans. Deze was, wat betreft de
verzekeringen, minder duur, daar het merendeel van de verzekeringsmaatschappijen hun premies bepaalden
op basis van merk/model, i.p.v. op de verhouding pk's/gewicht. Met enkele cosmetische ingrepen in de neus,
kon men de wagen er laten uitzien als een GTO, incl. de "hood scoop" met luchtinlaten vooraan de motorkap,
de ventilatieopeningen in de voorste spatborden, de diepliggende grille & Endura-voorbumper. Om een lang
verhaal kort te maken, de wagen was dus een LeMans, met de looks van een GTO.




Men kon ook bepaalde opties uit het GTO-pakket overdragen naar de LeMans, waaronder de 455 H.O (High
Output) V8 Ram Air-motor. Oorspronkelijk was deze motor goed voor 335 pk, echter omwille van de eerder
genoemde uitstootnormen was het vermogen naar omlaag gebracht, naar zo'n 300 pk.


De wagen was uitgerust met de gekende honinggraatvelgen (honeycomb wheels), waarmee ook de GTO & Trans Am
veelal uitgerust waren. Wat mij betreft passen ze de wagen als gegoten.


Kenmerkend aan de achterkant zijn de zijdelingse uitlaten, die je eerder ook bij de Firebird zag.


Nog een GTO-optie die je kon overdragen, was de spoiler (zie ook pagina 8 van mijn topic). Dit was helaas maar
tijdelijk, omdat de productie werd stopgezet nadat de gietvorm stukging. Op dit model mis ik de spoiler totaal
niet.


Kenmerkend aan het interieur zijn de in vinyl beklede "Strato" kuipzetels, en het hout generfde dashboard. De
nadruk lag duidelijk ook op luxe. De toerenteller bevond zich tevens op de motorkap.




Nog enkele foto's om deze update af te sluiten. Ofschoon de afwerking ietsje minder verfijnd is dan bij GMP's
Plymouths, Ford Fairlanes & Chevy Camaro's, vind ik het toch een meesterwerkje. Ik hoop er in de toekomst
nog te mogen verwelkomen in de collectie.





Tot ziens .

[Shumi91]

Hele vette collectie! Ben meer van het F1 genre maar vind deze tak heel speciaal en zeldzaam. Wederom prachtige en uitgebreide foto"s. Die dodge 1971 "orange" is wel een beest