Modelautoforum.nl

2 hele mooie modellen hier

greetz

Toch wel mooi deze 2 Audi's naast elkaar , al zie de Mercedes liever

Mooie combo die 2 A4 Audi's. Heb nog een 1/18 R8 Nürburgring 24u staan hier, ook in S-line kleuren en met Rockenfeller als 1 van de rijders.

Vandaag hebben we een 3-tal Ferrari modellen cadeau gekregen, het zijn modellen uit een kiosk serie en bij ieder model zit dus een tijdschrift met de nodige leuke informatie en mooie verhalen over het merk en de modellen.
Kiosk series vind ikzelf altijd erg leuk met fraaie modellen die vaak in opdracht van geproduceerd worden door IXO, minpuntje is vaak de net wat mindere afwerking wat je meestal terug ziet in de lampen en uitlaten.
We beginnen met de eerste, een model uit een categorie die wij nog niet in onze verzameling hadden.

Ferrari F2002
Ferrari is inmiddels één van de beroemste en succesvolste renstal ter wereld zoals Ferrari het zelf graag om schrijft. Te midden van al die andere racewagens is er ééntje die erbovenuti stak en dat was de F2002. Na het behalen van de constructeurstitel in 1999 en de constructeurstitel en rijderskampioenschap in 2000 en 2001 was het moeilijk voor te stellen hoe Ferrari nog boven het hoogst bereikbare uit kon steigen. Toch was dat wel hetgeen er gebeurde. Binnen de reglementen van de Formule 1 ontwikkelden de technici van Ferrari elk aspect van de nieuwe wagen verder door met als resultaat de F2002, een technisch wonder.
Het was een verbeterde versie van de F2001 met ditmaal nog meer vermogen maar met behoud van de betrouwbaarheid, 840 pk. De F2002 had met geheel gevulde reservoirs en de rijder aan boord een gewicht van slechts 600 kg. Met deze F2002 pakte Michael Schumacher zijn 5de wereldtitel, ook pakte hij in één seizoen 10 overwinningen .
Teamgenoot was Rubens Barrichello.

merk: Ferrari
model: 2002
uitvoering: F1
schaal: 1/43
fabrikant: vermodelijk Ixo


Het volgende Ferrari model vind ikzelf één van de mindere modellen uit de geschiedenis van het merk.

Ferrari 360 Modena
Gebaseerd op de roemrijke ervaringen opgedaan in de autosport, maakte de nieuwe generatie sportwagens haar opwachting. Een meesterwerk met middenmotor, een kanjer van een V8. Hoogtepunt nieuwe stijl was in 1999 voor Ferrari de 360 Modena, een project waar al vele jaren in stilte aan gewerkt was. De technici namen alle tijd om een antwoord te vinden op de uitdaging om de fameuze 355 te vervangen. Dat lukte uiteindelijk met alle knowhow die men in huis had. Lichtgewicht was één van de toverwoorden maar ook de stijfheid van de wagen werd niet vergeten. De 360 Modena had een 3,6 liter V8 met een meesterlijk vermogen van 400 pk, een top van 295 km/u en een 0-100 in 4,5 seconden.

merk: Ferrari
model: 360 Modena
schaal: 1/43
fabrikant: vermoedelijk Ixo






Als laatste nu een Ferrari van de nodige jaren geleden, 1964 om precies te zijn.

Ferrari 250 Le Mans
Hoewel de wagen 250 Le Mans was gedoopt reed hij zijn eerste race in de VS op het circuit van Sebring. De auto, hetzelfde exemplaar als te zien was op de saloon van Parijs, werd toen gereden door Pedro Rodrigues. Een uniek exemplaar omdat deze als enige nog een krachtbron van 3 liter voor de achteras had liggen terwijl latere modellen uit deze reels een 3,3 liter kregen. Deze versie met grotere motor stond onder de puristen ook wel bekend als 275 LM. De 250 LM maakten een spectaculair debuut want de wagen vloog in brand en ging hierbij verloren. Een jaar later schreef men nog een 250 LM in voor de 24 uren van Le Mans. De equipe Jochen Rindt en Masten Gregory zagen de officiele wagens van Scuderia met pech uitvallen en ook de 250 LM ingeschreven door de Belgische Ecurie Francorchamps haalde de finisch niet. De troef van de 250 Le Mans was betrouwbaarheid en duurzaamheid, dit type behaalde nog lang successen op cicuits, vaak tegen wagens die superieur leken maar op de één of andere manier het net niet wisten te halen. De laatste grote overwinning behaald met de 250 LM was in de 1000km van Parijs in 1966, toen de britse equipe David Piper en Mike Parkes op het hoogste ereschavot mochten plaatsnemen, dit nadat ze hun groene 250 LM met gemodificeerde neussectie als eerste over de streep hadden gedirigeerd.

merk: Ferrari
model: 250 LM
schaal: 1/43
fabrikant: vermoedelijk Ixo

mooie udate met leuke info. Vooral de Le Mans spreekt me aan

de voorkant van de 360 is niet de allermooiste , maar dat maken het geluid en de achterkant méér dan goed
erg mooie modellen van Ferrari

Leuke modellen met een interessant stukje info.

Leuke aanwinsten

Leuke aanwinsten. En voor dat geld ook echt een koopje vind ik.

Vandaag op Italia a Zandvoort een mooie Alfa Romeo 155 van hpi racing kunnen scoren voor een wel heel zacht prijsje, veel mooi spul gezien in zowel schaalformaat als in 1:1.
Zodra de 155 op de foto staat komen de plaatjes uiteraard hier in ons topic.

Dit model is ook van de nodige jaren terug en afkomstig van het italiaanse Alfa Romeo, een model uit de Campeonato de España de Supertúrismo (Spanish Touring Car Championship) 1994.

Alfa Romeo 155 TS Silverstone 1994 CET Tarquini
Ook Spanje had in 1994 zijn eigen touring car championschip zoals Duitsland zijn DTM had, in Spanje noemde het men de Campeonato de España de Supertúrismo oftewel, CET.
Eén van de coureurs was de italiaan Gabriele Tarquini die met wagen nummer 155 uitkwam, toeval was daarbij dat het dan ook een Alfa Romeo 155 was.

Gabriele Tarquini
Gabriele Tarquini (Giulianova Lido, 2 maart 1962) is een Italiaans autocoureur die tegenwoordig in de WTCC uitkomt. Tarquini heeft het record van het hoogst aantal mislukte kwalificaties in de Formule 1.

De vader van Tarquini had een kartbaan en Gabriele begon al vroeg met racen. In 1984 werd hij Italiaans, Europees en wereldkampioen karting. Daarnaast kwam hij uit in Formule 3, Formule 3000 en was deelnemer aan de 24 uur van Le Mans. Tijdens de Grand Prix van San Marino in 1987 maakte hij zijn debuut in de Formule 1 voor het kleine team van Osella. Tarquini zou zijn hele carrière voor kleine teams rijden.

Voor het seizoen 1988 was Tarquini de enige coureur van Coloni met een achtste plaats in Canada als beste resultaat. Een jaar later zou hij voor FIRST uitkomen maar nadat het team door de FIA was geweigerd, werd hij door AGS aangetrokken als vervanger van Philippe Streiff die zwaar gecrasht was tijdens testritten. Bij de Grand Prix van Mexico pakte Tarquini de zesde plaats en dus een punt. In de loop van 1989 werd de AGS steeds zwakker en in 1990 en 1991 kwam Tarquini nog maar zelden aan de start.

Eind 1991 stapte Tarquini over naar Fondmetal dat in 1992 met name in trainingen een goede indruk achter liet en Tarquini kwalificeerde zich altijd. Helaas bleek de wagen zeer onbetrouwbaar en haalde hij maar een keer de finish. Na de Grand Prix van Italië werd Fondmetal opgedoekt. Tarquini zocht daarop zijn heil in toerwagens en was met Alfa Romeo zeer succesvol. In 1995 reed hij nog eenmalig als invaller voor Tyrrell tijdens de Grand Prix van Europa.

In 2009 werd Gabriele Tarquini voor het eerst wereldkampioen bij de toerwagens, toen hij met een officiële Seat Leon TDI het WTCC wist te winnen.

bron: Wikipedia

Dan nog even iets anders over de Alfa 155.
Zelf heb ik in het verleden (alweer de nodige jaren geleden ik begin oud te worden ) ook tweemaal een 155 in mijn bezit gehad, het ging in beide gevallen om een Alfa 155 2.5 V6 en dat waren zeer fijne wagens. Met name de tweede V6 was voorzien van alle opties.
Ook het luchtinlaat en uitlaat traject waren goed aangepakt met als gevolg een Alfa 155 V6 die waanzinnig klonk.
Zijn prestaties waren dan wellicht niet als van een Ferrari (om maar eens wat te noemen) maar z,n sound was werkelijk waanzinnig, het leverde dan ook veel verbaasde gezichten en reacties op en de wagen kreeg alleen al voor z,n sound veel respect van de auto liefhebbers.
Kortom, heerlijke wagens waar ik nog met veel plezier aan terug denk.

merk: Alfa Romeo
model: 155 TS
uitvoering: Silverstone 1994 CET Tarquini
schaal: 1/43
fabrikant: HPI Racing

Blijft gewoon een erg mooie wagen de Alfa Romeo 155. Zelf heb ik een 2.0 16V TS gehad ook met de nodige aanpassingen aan uit- en inlaat. De computer was ook nog gechipt.
Klonk ook niet verkeerd, maar er gaat niets boven een V6 van Alfa Romeo.

Het blijft een prachtbak zo'n 155. Zelf ook begonnen met een '93-er 1.8 TS. Ze blijven geweldig om te zien. Anyway, zeer mooi model.........

Strakke Alfa!

Een van mooiste.......op de GTV na dan.

De 155 blijft een lekkere brute bak.

Ook heerlijk om in te rijden.

En zoals reeds vaker gezegt, erg jammer dat er géén Alfa's meer racen in de internationale raceseries.