Mwa, 'k houd er toch ook andere gedachten op na...
Eerst en vooral geloof ik niet dat "de markt" evolueert naar enkel High End modellen. Ook al volg ik de 1/18 niet meer van zo dichtbij, denk ik toch te mogen stellen dat de markt an sich de laatste jaren fel in de breedte is geëvolueerd. Meer fabricanten en merken zijn op de kar gesprongen en/of hebben hun aanbod fel uitgebreid, wat een verzamelaar enkel maar kan toejuichen. Ook is de beschikbaarheid van markten in de loop der jaren sterk vergroot. Het bestellen van Holdens in Australië, Chinese modellen, rechtstreekse import uit Hong Kong, talloze bestellingen die de Atlantische Oceaan overvliegen... Het is haast de normaalste zaak van de wereld geworden. Dit alles maakt dat de totale markt ruimer is geworden, en dat er effectief
ook vele, duurdere modellen beschikbaar zijn.
Ik zal zeker niet ontkennen dat daar wel degelijk een publiek voor is, kijk maar eens rond in onze privé-collecties. Overstappen naar duurdere (maar daarom niet altijd betere modellen) is voor velen immers een natuurlijke trend binnen een verzameling die van jongs af aan opgebouwd wordt. Maar, en dat is voor mij de kern van de zaak, er zijn er weinigen die beginnen met enkel +75 euro-modellen. Lees er de "
Stel u eens voor" verhalen maar op na. Net als ik zijn er vele mede-forummers begonnen met Bburago's, Maisto's en soortgenoten. Dan spreek ik nog niet over vast duizenden "collecties" die geen hoge toppen scheren op forums als het onze en helemaal nergens aan bod komen. Duizenden modelletjes die jongenskamers vullen en niet meer ambitie hebben dan dat. Die nooit dat stadium ontgroeien en evolueren naar een heuse
verzameling. Niks verkeerd mee, maar in mijn ogen blijven die modellen de basis, of die Ferrari's in de ene generatie nu geleverd worden door Tonka, de volgende door Bburago en de daaropvolgende door Mattel ... CMC's zullen het niet zijn.
En dan zou ik toch ook nog even willen terugkomen op de teleurstellende evolutie die je vaststelt in modelautowinkels.
Waar kocht ik mijn 1/18's? Op vakantie, in de betere speelgoedwinkels en later de modelautowinkels of beurzen waar die modelautowinkels vertegenwoordigd zijn. Het is daar dat mijn nieuwsgierigheid werd geprikkeld, dat die verzamelmicrobe zich ontwikkelde... Niet via een webwinkel of eBay. Ik heb het hier al wel eens in een ander topic geschreven: het plezier van verzamelen is voor mij niet het
kopen van wat ik niet heb, maar het
vinden van wat ik niet heb. Fysisch. Rondrijden en rondlopen. En blij zijn als een kind als je voor de zoveelste keer de deal van je leven vindt.
Over modelbouwwinkels heb ik dan ook zo mijn eigen idee. Men, en dan wil ik het even veralgemenen, kan nu eenmaal niet beginnen mekkeren over het feit dat er haast geen winkels meer zijn, dat het aanbod teleurstellend is, dat ze toch zo duur geworden zijn enzovoort enzoverder enzozever. We hebben het toch aan onszelf te danken, niet? Hoe wil je in godsnaam deze branche in stand houden als iedereen zich via het net begint te bevoorraden? Ik begrijp dan ook heel goed de reactie van
droomautos en de tussenkomst van
Ricardo. Als ik zo wat rondkijk, zijn er in Nederland nog een aantal dappere Mohikanen, maar hier in België is het vaak huilen met de pet op.
Weet ge, van mijn +/- 150 1/18 modellen heb ik er (als mijn geheugen mij niet bedriegt) welgeteld 1 via het web gekocht. Dit forum dan nog. Een heerlijk zwarte UT 993 Turbo. En voor die andere weet ik natuurlijk wel dat ik niet altijd de scherpste prijs betaald heb, maar dat pak ik er graag bij. De omstandigheden waren het meestal wel waard.
Ik ga wel helemaal niet pretenderen dat de prijs van een model niet belangrijk is hè. Versta me niet verkeerd. Ik moet ook hard werken voor m'n geld. Maar ik hoef al die intercontinentale constructies niet. Aan van die Thailand-China-invoerrechten-en-toestanden doe ik dus niet aan mee. Verzendingsproblemen? Bijkomende douanekosten of Cadeau-vermeldingen? Couldn't care less. Ik heb graag in handen wat ik koop en ik weet graag bij wie ik wat koop. Quite simple.
De eerlijkheid gebied me een laatste paragraafje aan dit verhaal te breien. Ik moet ook toegeven dat het web ondertussen voor mij geen onbekende is sinds ik overgeschakeld ben op 1/43. Straks gaan jullie immers nog denken: "Wat een neanderthaler is dat?". Maar het is een wereld waarin ik me geduwd voel, willens nillens. Uit noodzaak. Bij gebrek aan alternatief. En zo komt het dat ik 10% van mijn zo wat 160 Porsches in 1/43 via deze weg verworven heb, en dat voelt haast aan als het verraden van mijn principes. Ik troost me echter met de gedachte dat het haast steeds ging om zeldzame modellen of kleuren die ik elders niet meer vond

.
Zeldzaamheid en aankoopmotieven. Ja. Daar wil ik ook nog wel eens een column of een reactie aan wijden. Alleen zal dat voor een andere keer zijn.
Feel free to disagree
