Modelautoforum.nl

pfff.... zo ongeveer negen maanden ondergedoken geweest.

Dr zijn in de tussentijd wel wat modellen bijgekomen, maar ik weet niet eens meer precies welke. Voor nu beperk ik me even tot deze:

Ferrari 350 Canam s/n 0858
gebouwd door Laurent Tay / Garage43 van een Marsh kit.

en deze nog:

Ferrari 365 GTB/4 s/n 12547, Daytona 1970. De eerste 365 GTB/4 die aan een race deelnam. Ook de oorsprong van de bijnaam 'Daytona' voor dit type. AMR-kit. Beetje opgekalefaterd door Monza Models.

en deze:


Ferrari 250 GTO s/n 3451 Nurburgring 1962

en


Ferrari 25- GTO sn 3451 Targa Florio 1962 (winnaar)

Allebei Remember factorybuilt.

en daar wordt nog een mooi setje van gemaakt. Displaycase komt van http://www.displaycses.eu

Dat werd ook weer eens tijd Marnix. Eindelijk weer wat versterking op het gebied van 1/43 Ferrari's!!

Mooie aanwinsten weer. Hoe verhouden zich de Remember modellen zich tov BBR en AMR?

Ik ben eigenlijk niet zon fan van de BBR-versie. Die oogt me iets te gedrongen. Van de Remember zou je kunnen zeggen dat de achterkant wellicht iets te lang gerekt is, maar over het algemeen is het een zeer accuraat model. Positief zijn ook de wielen. Die zijn niet zo overdreven 'blinkend' als die van de BBR, maar hebben een matte kleur, zoals dat destijds ook het geval was bij de competitiewagens. Inclusief deze 2 heb ik nu 9 GTO's van Remember, dus je kunt wel zeggen dat ik er uitermate tevreden mee ben. Overigens heb ik de indruk dat Remember de resin-versie van het AMR model is. Remember heeft ook wel AMR's uitgebracht. Maar helemaal zeker weet ik dat niet.

Fijne aanwinsten van schitterende ( maat )modellen.

Erg byzondere modellen om te zien!

dank dank heren

Meest recente aanwinst is deze (Ebay)



Een Ferrari 340 America Vignale zoals ie deelnam aan de 24 uur van Le Mans in 1952.

Ik dacht dat dit s/n 0202A was, maar dat blijkt nog niet zo eenvoudig te liggen. De aanleiding voor die discussie is best aardig. In 2006 werd een obscuur raceautootje met een nogal gehavende 'Devin' body op Ebay aangeboden. Ferrariverzamelaar, -handelaar, en -kenner Tom Shaughnessy was echter scherp. Hij wist het autootje te kopen voor een kleine 27.000 dollar. Nog steeds een behoorlijke prijs, maar niet als je weet wat het werkelijk was. Onder de Devin-body ging immers het chassis van 0202A schuil. De Devin-body was ergens in de jaren zestig in de plaats gekomen van de Ferrari-body die een crash niet lekker doorstaan had. En niet lang daarna verdween de auto min of meer van de aardbodem. In Ferrarikringen werd 0202A als verloren beschouwd, tot die Ebay-advertentie in 2006. Grappig is dat iemand zich erover beklaagde dat hij maar een paar dollar minder had geboden dan Shaughnessy. Die laatste merkte vervolgens droogjes op dat hij er wel vertrouwen in had dat hij de veiling zou winnen. Hij had een sniperbid klaarstaan van ruim 260.000 euro. Hij was dus zeker van zijn zaak.

Maar goed, het is duidelijk dat Tom het chassis van 0202A heeft weten te bemachtigen, maar het blijft het de vraag of 0202A als blauwe Berlinetta met nummer 14 deelnam aan Le Mans in 1952. Tom (en met hem anderen) gaan uit van de Barchetta met nummer 15. Dat is volgens mijn gegevens echter 0196A. Ik wist niet dat die discussie al aangezwengeld was op Ferrarichat (ondermeer door Ferrari historicus Antoine Prunet) maar inmiddels heb ik er kennis van genomen. Voor de wederopbouw van de auto, nu in volle gang, is een correcte beantwoording van deze vraag niet onbelangrijk. Helaas moet ik concluderen dat het sluitende antwoord nog niet gegeven is. En als mijn modelletje niet 0202A is, wat is ze dan wel (want het staat vast dat ene blauwe berlinetta met nummer 14 aan Le Mans deelnam in 1952, dus het moet een bestaande auto voorstellen).

Allemaal vraagtekens, maar dat maakt de Ferrarigeschiedenis zo fascinerend.

En dan nog deze 'work in progress'.

In januari 2012 ben ik voor het eerst vader geworden van een zoon. En ik heb het nodig gevonden om ter ere van zijn geboorte bij Laurent een model te laten maken. Je ziet, ik grijp elk excuus aan om Laurent aan het werk te zetten .

Het onderwerp was snel gekozen. Ik kon voor een betrekkelijk goede prijs aan een AMR-kit van de Ferrari 250 GT PF Coupe komen. Eén van mijn favoriete klassieke Ferrari's en de AMR-kit is werkelijk fantastisch. Heb er al twee van staan. Het bepalen van de kleur was nog niet zo eenvoudig, maar eigenlijk lag dat natuurlijk gewoon voor de hand. Het moet natuurlijk de kleur 'Oro Chiaro Metallizato' worden. Kortgezegd: een goudkleur. En waarom dan juist deze kleur? Nou, die zoon van mij, die hebben we Midas genoemd!

Vandaag liet Laurent mij alvast de gepainte body zien. Gaat de goede kant op, niet?

Dit maakt het verzamelen van Ferrari 1/43 modellen nou zo mooi!!

Mooi verhaal over het mysterie van de Ferrari 340. En natuurlijk ook de gedachtegang achter het bouwen van de 250 GT PF door Laurent. Wat een geweldig spuitwerk weer, benieuwd naar het eindresultaat.

Je zoon Midas noemen omdat je nog een kitje hebt liggen.

Van harte met de Co2-uitstoter. Het model ziet er ook goed uit. Lekker dik in de lak.

GTE schreef:dank dank heren

Meest recente aanwinst is deze (Ebay)



Een Ferrari 340 America Vignale zoals ie deelnam aan de 24 uur van Le Mans in 1952.

Ik dacht dat dit s/n 0202A was, maar dat blijkt nog niet zo eenvoudig te liggen. De aanleiding voor die discussie is best aardig. In 2006 werd een obscuur raceautootje met een nogal gehavende 'Devin' body op Ebay aangeboden. Ferrariverzamelaar, -handelaar, en -kenner Tom Shaughnessy was echter scherp. Hij wist het autootje te kopen voor een kleine 27.000 dollar. Nog steeds een behoorlijke prijs, maar niet als je weet wat het werkelijk was. Onder de Devin-body ging immers het chassis van 0202A schuil. De Devin-body was ergens in de jaren zestig in de plaats gekomen van de Ferrari-body die een crash niet lekker doorstaan had. En niet lang daarna verdween de auto min of meer van de aardbodem. In Ferrarikringen werd 0202A als verloren beschouwd, tot die Ebay-advertentie in 2006. Grappig is dat iemand zich erover beklaagde dat hij maar een paar dollar minder had geboden dan Shaughnessy. Die laatste merkte vervolgens droogjes op dat hij er wel vertrouwen in had dat hij de veiling zou winnen. Hij had een sniperbid klaarstaan van ruim 260.000 euro. Hij was dus zeker van zijn zaak.

Maar goed, het is duidelijk dat Tom het chassis van 0202A heeft weten te bemachtigen, maar het blijft het de vraag of 0202A als blauwe Berlinetta met nummer 14 deelnam aan Le Mans in 1952. Tom (en met hem anderen) gaan uit van de Barchetta met nummer 15. Dat is volgens mijn gegevens echter 0196A. Ik wist niet dat die discussie al aangezwengeld was op Ferrarichat (ondermeer door Ferrari historicus Antoine Prunet) maar inmiddels heb ik er kennis van genomen. Voor de wederopbouw van de auto, nu in volle gang, is een correcte beantwoording van deze vraag niet onbelangrijk. Helaas moet ik concluderen dat het sluitende antwoord nog niet gegeven is. En als mijn modelletje niet 0202A is, wat is ze dan wel (want het staat vast dat ene blauwe berlinetta met nummer 14 aan Le Mans deelnam in 1952, dus het moet een bestaande auto voorstellen).

Allemaal vraagtekens, maar dat maakt de Ferrarigeschiedenis zo fascinerend.

Volgens mij heb ik dat verhaal onlangs voorbij zien komen in Chasing Classic Cars op Discovery Channel.. Vond persoonlijk het chassis en de overige stoffelijke resten nogal in deplorabele toestand, dus zelfs met 27.000 was het ding nog flink aan de prijs. Koop je een nieuwe auto voor!

Mooie updates. Ja de geschiedenis van oude racewagens is soms fascinerend.
Wat ze vroeger allemaal deden met die racewagens is soms ongelooflijk. Interesseert mij ook wel.
Ik vind het altijd jammer dat sommige niet meer bestaan omdat ze verbouwd of zelfs vernietigd zijn.

haha, ja dat klopt. Tom Shaughnessy duikt nog wel eens op in het programma van Wayne Carini. Laatst nog met zijn 375 Plus. Monsterlijk apparaat.